«زنگ آخر» سریال نوروزی جدید تلویزیون
تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۵۳۳۰۶
«زنگ آخر»، «از بیست»، «خانواده امید» و «بازی ویزیون» از جمله برنامه های نوروز ۱۴۰۰ شبکه امید هستند که تصویربرداری برخی به پایان رسیده است و برخی هنوز در حال ضبط هستند.
شبکه امید همچنین برنامه های ویژه دیگری برای ایام نوروز تدارک دیده است که در روزهای آینده اعلام خواهد شد.
«زنگ آخر» اولین سریال تولیدی شبکه
مجموعه نمایشی «زنگ آخر» که با فضای فانتزی به مسائل نوجوانان پرداخته به موضوعات مختلفی شامل مدگرایی، فضای مجازی، آموزش و پرورش و.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این مجموعه بازیگرانی چون سیاوش قاسمی، داوود منفرد، مجید شهریاری و... به ایفای نقش می پردازند و از چهره های جدید و نوجوانان مستعد هم بهره گرفته شده است. این مجموعه ویژه نوروز در ۱۳ قسمت در نوروز ۱۴۰۰ پخش می شود.
ایرانگردی با «خانواده امید»
مجموعه تولیدی «خانواده امید» از ابتدای فروردین روی آنتن می رود و به کارگردانی و تهیه کنندگی هومن ستوده ساخته شده است. «خانواده امید» با محور چهار و خواهر و برادر ساخته شده که دو نفرشان بهار و کیان نوجوان های این خانواده هستند و هر بار بنا به سوژه ای با دوست و آشنایی که کارشناس برنامه است دغدغه هایشان را مطرح می کنند.
خانواده امید قرار است در ایام کرونا و محدودیت سفرها میزبان اقوام مختلف ایرانی باشند و از طریق کارشناسان قومیت های مختلف، تجربه های جدیدی در زمینه آموزش آشپزی، صنایع دستی، موسیقی و رسوم هر فرهنگ کسب کنند. در این تجربه ها خودشان وارد میدان شده و طی یک فرایند نمایشی با مهمان همراه می شوند.
«خانواده امید» در ایام نوروز در ۱۳ قسمت روی آنتن می رود و میزبان ۱۳ استان کشور خواهد شد و نوجوانان می توانند ویژگی هایی مهارتی و عملی از هر استان را شاهد باشند.
معرفی به روزترین بازی ها در «بازی ویزیون»
برنامه «بازی ویزیون» از برنامه های روتین شبکه است که در ۱۳ قسمت و به شکل ویژه برای ایام نوروز ساخته می شود و با تغییراتی در ساختار معرفی بازی ها و گیم ها به پخش می رسد.
«بازی ویزیون» به تهیه کنندگی احسان فروغی و سردبیری مصطفی صادق محمدی یک برنامه تخصصی درباره بازی هاست که مخاطبان نوجوان می توانند با بازی های مورد علاقه خود از طریق این برنامه آشنا شوند.
محورهای گام دوم انقلاب در قالب «از بیست»
«از بیست» یک برنامه ترکیبی است که نوجوانان در آن نقش اصلی را بر عهده دارند و مجری بازیگران برنامه هستند.
این برنامه در سوژه ها و موضوعات سراغ محورهای بیانیه گام دوم انقلاب رفته است و در هر قسمت در آیتم های مختلفی به سوژه و دغدغه مورد نظر می پردازد.
از جمله آیتم های «از بیست» مصاحبه های نمایشی با نوجوانی دانشمندان و بزرگان ایران در دل تاریخ است که سراغ افرادی نظیر ابن سینا می رود و از حال و روز آنها می پرسد.
«از بیست» به تهیه کنندگی حسین لطفی نیک این روزها در حال ضبط و تصویربرداری است و طی ۱۰ قسمت، از ۲۹ اسفند روی آنتن می رود.
منبع: خبرآنلاینمنبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۵۳۳۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کاش تلویزیون، این مدلی نبود
امروز روز مهمی برای فوتبال ایران در عرصه باشگاهی است؛ با توجه به اهمیت دیدار‌هایی که قرار است برگزار شود، ممکن است سرنوشت قهرمان این دوره از بازی‌های لیگ برتر مشخص شود. دست بر قضا دو بازی بسیار مهم هم قرار است برگزار شود که هر دو تأثیرگذار و تعیین‌کننده خواهند بود. یکی در تبریز که استقلال صدرنشین با تراکتور مچ‌اندازی می‌کند و دیگری در تهران که سپاهان به مصاف پرسپولیس می‌رود.
برگزاری هر دو دیدار در یک روز، چهارشنبه بزرگی را رقم زده و با توجه به حساسیت موجود در جدول رده‌بندی، اهمیت این دیدار‌ها را اگر از دربی بیشتر نکند، دست‌کمی از آن هم ندارد. این دو بازی با توجه به حضور تماشاگرانی که برای گرم‌شدن میدان پا به ورزشگاه می‌گذارند، ویترین مناسبی برای تبلیغ این رشته ورزشی در ایران است. البته که با توجه به رشد فضای مجازی، چنین ویترینی بیش از گذشته در عرصه بین‌المللی معرفی شده، ولی فرصت بی‌نظیری بود که بتوان از کنار آن بیشترین بهره را برای معرفی چهره دیگری از ایران برد.
قبل از ادامه مبحث همین ابتدا باید تکلیف را مشخص کرد که چنین روایتی با علم و آگاهی از این موضوع پیاده می‌شود که فوتبال مثل قبلا دغدغه کوچه و بازار نیست. درست در روز‌هایی که سفره‌ها کوچک‌تر شده‌اند، خیلی نیاز به دلِ خوشی است تا برای بازی‌های لیگ برتر، مثل سابق سرودستی شکسته شود. با علم به این موضوع، ولی بازهم می‌شد از این فرصت، استفاده درخوری کرد به شرط آنکه تلویزیون، این مدلی نبود.
این مدلی بودن تلویزیون در چند مورد خلاصه می‌شود؛ اول و مهم‌ترین آنها انحصارطلبی است. صداوسیما سال‌های زیادی است که اجازه تأسیس و رشد شبکه‌های خصوصی را نمی‌دهد و همه چیز باید تحت سیطره‌اش قرار بگیرد. حتی اگر قرار به فعالیت بر بستر اینترنت هم باشد، باز باید این نهاد نیمچه چراغ سبزی نشان دهد. ناگفته پیداست که چنین نگاهی، روایت را یک‌سویه و رفته‌رفته مخاطب را دلسرد می‌کند. نگاه تکراری به وقایع با چهره‌های برمدار مانده، اجازه ذوق‌زدگی از مخاطب را می‌گیرد.
پیامد اصلی آن، ریزش مخاطب است. اتفاقی که چندسالی است رخ داده و به گواه آمار همین نهاد و البته اظهارات مسئولان رده‌بالایش، برنامه‌ها دیگر مخاطب چندانی ندارند. تمام مواردی که در بالا گفته شد، شامل برنامه‌های ورزشی می‌شوند. انحصار در این مورد تأثیرش را گذاشته و مخاطب مثل سابق استقبالی از آن ندارد. تازه برای فوتبال، خاصه از نوع پخش زنده‌اش، شرایط برای تلویزیون بهتر است و همچنان در زمره برنامه‌های پربیننده‌اش محسوب می‌شود.
ناگفته پیداست که این پربیننده‌بودن در مقایسه با سایر برنامه‌های کنونی است وگرنه کیست که نداند آمار در مقایسه با گذشته در همین بخش هم چنگی به دل نمی‌زند.
پس دومین مدل تلویزیون که در چنین روز مهمی برای فوتبال می‌توانست بهتر باشد، ولی نیست، ریزش مخاطبش به‌واسطه رانده‌شدن اکثر متخصصان و سپردن امور به دست آن‌هایی است که آمار نشان داد، صلاحیت چندانی برای تولید محتوای جذاب و البته مخاطب‌پسند ندارند.
غلبه نگاه پولی بر کیفیت هم دیگر مدل تلویزیون است که مخاطب فوتبالی را در چنین روزی آزار می‌دهد؛ پخش آگهی‌های بازرگانی تا یک ثانیه مانده به شروع بازی و زیرنویس‌های ناتمام در طول ۹۰ و چند دقیقه هم نشان می‌دهد که تلویزیون از پخش فوتبال، به دنبال بهره مالی است. افزایش درخور نرخ‌های آگهی در زمان پخش دیدار‌های مهم هم مهر تأییدی بر این ماجرا است. این موارد بخشی از تلاش برای انحصارطلبی تلویزیون در چنین رویداد‌هایی را توجیه می‌کند؛ هرچند تمامی اتفاقات را شامل نمی‌شود. حالا دیگر، سخن‌گفتن از این بحث که‌ای کاش این نهاد کمی با همین فوتبال که از ثانیه به ثانیه‌اش درآمدزایی می‌کند با روی خوش تا می‌کرد و دستی در جیب می‌کرد تا باشگاه‌های تا بن گرفتار بدهی را نجات دهد، امری آرمان‌گرایانه به نظر می‌رسد.
اصولا، اما در دنیایی بهتر، در چنین چهارشنبه‌هایی که مردم هم دل و دماغی برای پیگیری بازی‌های فوتبال داشته باشند، فضا برای رقابت آزاد باز است تا هر شبکه تلویزیونی که خدمت و کیفیت بهتری در پخش و تولید محتوا دارد، بتواند میهمان خانه‌های مخاطب شود. هرچند شاید مخاطب هم مجبور شود اندکی پول برای تماشای این زیبایی بپردازد، ولی آن‌وقت دیگر خیالش راحت است که نقد و نگاه یک‌طرفه‌ای به او خورانده نمی‌شود و قرار نیست با دیدن لحظه به لحظه برمدارماندگان، با آگهی‌های ریزودرشت، زیرنویس‌ها و تبلیغات عجیب و غریب که به میانه میدان هم کشیده شده و تولید محتوایی که فاقد جذابیت و کیفیت است، لذت تماشای یک بازی فوتبال از او سلب شود.
جاده کندوان یک طرفه شد